Hej hej!
Witam cieplutko wszystkich czytelników po niestety dość dłuuugiej przerwie...
W ramach wstępu do tego posta chciałabym Was przeprosić za zarówno moją, jak i Weroniki nieobecność na blogu. Nie ukrywam, że dla nas obu te ostatnie miesiące były... hmm... powiedzmy "dość intensywne". Mam tu na myśli głównie sprawy związane ze szkołami, zaliczeniami, itp.
Ale to nie jest najważniejsze. Po tym krótkim wprowadzeniu przejdźmy do dzisiejszej głównej bohaterki :)
Książka jaką dosłownie chwilę temu skończyłam czytać jest autorstwa
Johna Katzenbacha i nosi tytuł:
"Czerwone Kapturki: Numer 1, Numer 2, Numer 3". Już samo to jest dość nietypowe i zakładam, że nie tylko mi przypomina się historia
Czerwonego Kapturka- Charlesa Perraulta?
"Czy można zabić niepewnością?" Na to pytanie możemy znaleźć odpowiedź w tej powieści.
Wiemy tyle, że ofiary są 3, a na przeciw nim wychodzi
Wielki Zły Wilk, ze swoim mistrzowskim planem. 3 kobiety, 3 różne życia, 3 różne charaktery i jeden wróg- pisarz planujący zbrodnie doskonałą.
Osoba, która niczym Horacy chce zostawić po sobie ślad w historii i dąży do tego, by móc powiedzieć:
"Wybudowałem pomnik trwalszy niż ze spiżu".
Poznajemy
panią doktor o dwóch twarzach,
nauczycielkę przybitą życiem i dramatem jakiego doświadczyła oraz
17- letnią licealistkę, szarą myszkę, którą mało kto kojarzy...
Co je łączy? Na pierwszy rzut oka- kompletnie nic. No może poza paroma szczegółami... Wszystkie są rude, wszystkie mają swoje problemy, każda z nich jest nieszczęśliwa i co najistotniejsze...
Wszystkie trzy
otrzymują list, który zmienia wszystko, przewartościowuje życie każdej z kobiet i doprowadza do ich przemiany. Jak się to zakończy? Co wyjdzie na jaw, a co lepiej, żeby pozostało tajemnicą? Kto przeżyje wyścig, a
kto pożegna się ze swoim życiem?
Już od pierwszych stron autor rozbudza w nas swoistą ciekawość. Na tacy dostajemy osobiste dramaty naszych Kapturków, lecz w skróconej wersji. Nie wiemy kim one są, nie wiemy jaką odegrają rolę i co ma na celu ten wstęp. Od pierwszych linijek w naszej głowie zaczynają pojawiać się
pytania, zdawałoby się podstawowe, na których powinniśmy rozpocząć przygodę z
lekturą. Jednak ta książka nie jest oczywista, żaden jej fragment czy rozdział nie jest taki prosty i oczywisty. Niejednokrotnie sama złapałam się na tym, że
podczas czytania chwytałam się najłatwiejszego wyjścia, które wydawało się być na
tyle banalne, że nie może być inaczej.... A jednak każda kolejna strona potrafiła zmienić
mój sposób postrzegania całości o 180 stopni. Przyznam się, że po raz pierwszy spotkałam
się z tego typu książką, w której tak dużą rolę odgrywa sam morderca. Katzenbach
pozwala nam wniknąć w umysł psychopaty, pozwala nam czuć jego emocje, iść z nim
krok w krok, wiedzieć więcej niż ofiary, na które poluje. A z drugiej strony
pokazuje nam świat z perspektywy osoby ściganej, która próbuje się ratować, na wszelkie sposoby.
Książka
posiada wiele nieoczekiwanych zwrotów akcji, sytuacji w których sama miałam ciarki,
w których nawet nieświadomie wstrzymywałam oddech czekając na to, co się wydarzy.
Narracja jak dla mnie poprowadzona w sposób naprawdę mistrzowski i wciągający.
Tekst czyta się szybko,
o ile tylko nie musimy się od niego odrywać i wracać po tygodniu czy dwóch, jak
to było w moim przypadku…
Jedyne, co mogę zrobić to serdecznie Wam ją polecić. Autentycznie, z ręką na sercu. Jeżeli ktoś
gustuje w kryminałach- to powinna być to moim zdaniem jego pozycja
obowiązkowa. Bardzo ciekawe doświadczenie, jeszcze ciekawszy sposób ujęcia, wiec nic
tylko wziąć się za czytanie!
Oczywiście jeżeli ktoś z was spotkał się już z tą książką, to czekam na
opinie w komentarzach.
A tymczasem życzę wszystkim miłej nocy :)
/P
"Nie znacie mnie, ale ja znam was. Postanowiłem was nazwać:
Czerwony Kapturek Numer 1, Czerwony Kapturek Numer 2,
Czerwony Kapturek Numer 3.
Wiem, że wszystkie zagubiłyście się w lesie.
I tak jak dziewczynka z bajki zostałyście wybrane na śmierć." Wilk
